Arie Altena
index
DE KAT-VROUW ZIT MINZAAM EN ONBEWOGEN IN HET MIDDEN VAN DE ONTSTELLENDE ARENA. OVERAL OP DE OMRINGENDE TRIBUNES JUICHEN MANNEN EN ZE GOOIEN CORNFLAKES, SPAGHETTIVERPAKKINGEN (N# 8) EN KLEINE STUKJES VARKENSVLEES, BIEFSTUK EN MASKIP IN DE HOOGTE. DE KAT-VROUW HEFT HAAR GESPIKKELDE ARMEN OP EN VRAAGT OM STILTE. ER IS STILTE. HET BEGINT TOT HAAR DOOR TE DRINGEN DAT ZIJ DE BAAS IS (NIET DAT ZE DAARAAN TWIJFELDE: MAAR TOCH, ER IS EEN MOMENT VAN ONOPRECHTHEID ALS DE FOCUS WORDT BIJGESTELD). DE MANNEN JUICHEN ALS ÉÉN MOND: DE KAT-VROUW LEGT DIE MOND HET ZWIJGEN OP. DE MANNEN, MONDLOOS, MURMELEN EINDELOOS IN DE VALLENDE DUISTERNIS.
"Malcolm," zegt iemand, "in het begin van na het begin..."
"Niet weer," zegt Malcolm, "ik hoor dit keer liever het verhaal van de sukkel en de bunny, Stew."
Het verhaal van de sukkel en de bunny...Stew kent het verhaal van de sukkel en de bunny niet. "De sukkel en de bunny klommen hoger en hoger op in de rijen van de middenklasse-marketingafdeling van Sears & Ellen totdat de verbeurdverklaarders in een paniekaanval arriveerden en het zootje gedoemd was tot..."
"Ontbijtloosheid." Stew houdt er niet van als Malcolm hem onderbreekt, maar Malcolm onderbreekt hem nogal vaak. In dit geval vraagt hij zich af of het werkelijk zo is? Heeft Malcolm écht het verhaal in een verpakking verteld die Stew naar believen heeft gevuld? Voor Stew was het nogal een experiment. Stew kende het verhaal van de sukkel en de bunny niet.
Elders in de omgeving grommen de vrouwen, Marjorie en Smith, tegen eenvoudige schilderijen, oprechte probeersels van vastgeroeste jongeren. "Hij is vierenvijftig," zegt Marjorie. "Verdient zijn geld met het overvallen van nerds."
"Het kon erger," zegt Smith. "Echt...Huck..."
Marjorie begrijpt het. Ze hoopt op iets beters. "Wat bedoel je?"
Smith lacht.
Marjorie begrijpt het niet.
DE VROUWEN SUSSEN DE MANNEN EN VERZAMELEN ZICH ROND DE KAT-VROUW. MINZAAM EN ONBEWOGEN TOONT DE LAATSTE EEN KNIPOOG. EERST ÉÉN KNIPOOG: DAN, TWEE KNIPOGEN. DE KAT-VROUW OPENT EEN PAAR PAKKETJES, TOONT HAARZELF: KAMMEN, KOOPJES, SUKKELS. DE VROUWEN STRIJKEN HUN SNELLE WITTE ROKKEN GLAD. DE KAT-VROUW SNAAIT DIE ROKKEN EN DE VROUWEN, ROKLOOS, STRIJKEN LANGS HUN BENEN BIJ HET GLOREN VAN DE DAGERAAD.
uit Jacques Servin: Aviary Slag, Illinois State University & Fiction Collective Two, Boulder 1996
© Jacques Servin
some rights reserved
vertaling Arie Altena 1996